ارزیابی عملکرد سرمایه فکری در مراکز آموزشی عالی با استفاده از روش AHP (مطالعه موردی: دانشگاه‌های پیام نور استان گیلان)

     اواخر قرن بیستم با توجه به تغییر مزیت رقابتی از سرمایه‌های مشهود به دارائی­های دانشی و فرآورده‌های دانش محور، دانشگاه‌ها و آموزش عالی از جهت تولید دانش، مورد توجه قرار گرفتند.     دانشگاه‌های ایران و البته دانشگاه‌های پیام نور نیز از این قاعده مستثنی نمی باشند. از این رو پژوهش حاضر با هدف، ارزیابی عملکرد سرمایه فکری در مراکز آموزشی با استفاده از روش AHP در دانشگاه‌های پیام نور استان گیلان انجام گرفته است .روش تحقیق کاربردی و توصیفی-پیمایشی محسوب می‌شود. جامعه­ی مورد بررسی در این پژوهش شامل کارکنان دانشگاه‌های پیام نور استان گیلان  به تعداد 365 نفر می‌باشد که 187 نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب و از طریق پرسشنامه مقایسات زوجی اطلاعات لازم در راستای پاسخ‌گویی به سوالات پژوهش جمع‌آوری شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد، در دانشگاه‌های پیام نور استان گیلان سرمایه انسانی با ضریب ارجحیت 0.62 دارای اولویت اول، مولفه نوآوری با ضریب ارجحیت 0.76 دارای تقدم بر تعهد با ضریب ارجحیت 0.16 و دارای تقدم بر رضایت کارکنان با ضریب ارجحیت 0.07 می‌باشد. همچنین فرهنگ سازمانی با ضریب ارجحیت 0.53 دارای تقدم بر انتقال تکنولوژی با ضریب ارجحیت 0.29 و دارای تقدم بر سیستم اطلاعات با ضریب ارجحیت 0.16 است. مولفه ارزش برند با ضریب ارجحیت 0.62 دارای تقدم بر وفاداری مشتری با ضریب ارجحیت 0.23 و دارای تقدم بر رضایت مشتری با ضریب ارجحیت 0.13 است. در نهایت واحد دانشگاهی رشت با ضریب ارجحیت 0.33 دارای تقدم بر سایر واحدهای دانشگاهی دارد.